ДДҰ деректері бойынша, жануарларға деген аллергия 40% аллергиктерде диагностикаланады. Сонымен қатар, планетаның әрбір төртінші тұрғыны атиптік реакцияларға ұшырайды. Кейбір аллергиктер жануарлардың секрециясына, иісіне, сілекейіне, эпидермис бөлшектеріне сезімтал. Мысықпен, күшікпен байланысықа түскеннен кейін немесе олармен бір бөлмеде болғаннан кейін баланың мұрны ағып, жөтел, терінің қызаруы, бөртпелер пайда болады. Мысық, ит, хомякпен байланысқа түскеннен кейін теріс реакция туындаса оны жануарларға деген аллергия деп аталады.

Аллергенмен күнделікті байланыс ауырсынуды тудырады және аллергетик баланың немесе ересек адамның иммунитетін әлсіретеді. Сондықтан ол емдеуді қажет ететді және көп жағдайда үй жануарларын реактивті адамнан оқшаулауды қажет етеді.

Аллергияға бейімділік және жануарға реакция

Жануарға аллергиялық реакцияның негізгі себебі - иммундық жүйенің аллергобейімділігінің жоғарылауы. Баланың ағзасы қоршаған орта факторларына жеткіліксіз жауап береді. Ауадағы немесе жиһаздардағы жануарлардың ақуызын токсин ретінде қабылдайды. Нәтижесінде нәрестеде қызару, бөртпе, ауыр тыныс алу немесе мұрынның ағуы, жөтел түрінде теріс реакция пайда болады.

Жасы ұлғайған сайын ағзаның аллергобейімділігі төмендеуі мүмкін. Алайда, «болашақта» реакцияны төмендетудің маңызды шарты – «қазіргі уақытта» жануармен байланысын шектеу. Егер қазіргі уақытта бала мысықтың, иттің иісіне жоғары сезімталдықты көрсетсе, онда аллергенмен жиі байланыс аллергияның көріністерін арттырады.

Жануарларға деген аллергияның себебі: өзге ақуыз

Аллергиялық балалар жануардың иісіне және эпидермис бөлшектеріне (терінің беткі қабаты) жауап береді. Иіс мысықтың, иттің денесінен тікелей шығарылады. Сондай-ақ оның сілекейі, зәрі, нәжісі. Эпидермиске келетін болсақ, оның бөлшектері көзге көрінбейді. Олар жануардың шашынан «құлап», жиһазға, төсек жапқыштарына, кілемдерге отырады. Осылайша, бала олармен үй жануарларын сипаған кезде ғана байланыста болмайды. Сонымен қатар, бөлмеде ойнаған кезде, еденде еңбектеген уақытта да байланысқа түседі.

Жануарлардың секрециялары мен эпидермис бөлшектерінде ақуыз бар. Қосылғанда, Бала жануарлармен байланысқа түскенде жануар ақуызы баланың терісі мен өкпесіне түседі. Аллергияның жоғарылауымен өзге ақуыздармен байланыс ауыр көріністерге әкеледі. Балада жануарға деген аллергия жөтел, мұрын ағуы, лакримация немесе көздің қызаруы түрінде аллергия тудыруы мүмкін. Жануарды сипағаннан кейін - терінің жүнмен жанасатын жерінде қызарулар пайда болуы мүмкін.

Аллергияның симптомдары

Жануарларға аллергияның дәстүрлі көріністері – тері ұлпаларының ісінуі және қабынуы. Қабыну реакциясының локализациясы баланың мысықпен, итпен, қоянмен, гвиней шошқасымен, хомякпен қалай байланысқанына байланысты туындайды. Аллергия тактильді жанасқаннан кейін пайда болуы мүмкін. Немесе бір бөлмеде болғаннан кейін тыныс алу жолдарының шырышты қабатында пайда болады.

Теріс реакция пайда болуы мүмкін:

• теріде
• көздің шырышты қабығында;
• мұрын мен көмейдің шырышты қабаттарында;
• өкпедегі тыныс алу альвеолаларының шырышты қабатында.

Жануарға тері аллергиясы пайда болуы мүмкін:

• бөртпе;
• қызарулар;
• ісіну;
• қышу;
• терінің қабыршақтануы;
• жаралар.

Көздің шырышты қабығының реакциясы келесідей көрініс береді:

• көздің қызаруы;
• лакримация.

Мұрынның шырышты қабығының реакциясы келесідей көрініс береді:

• бітелу;
• мұрынның ағуы;
• жөтелу (көмейдің артқы жағында шырыштың ағып кетуіне байланысты).

Үй жануарларын үйде ұстау: балада аллергия бар ма?

Егер сіз үй жануарларын алғыңыз келсе, сіздің балаңызда мысықтың, иттің, егеуқұйрықтың, хомяктың ақуызына аллергия бар-жоғын анықтаған жөн. Ол үшін қан анализін тапсыру керек. Аллерголог тері сынағын ұсына алады. Ол тазартылған ит аллергендерін теріге жанастырады және реакцияны бақылайды. Егер балада қышу немесе қызару болса – жануарға аллергия бар. Ит немесе мысықты үйге алу дұрыс болмайды.

Баладағы жануарға деген аллергияны емдеу және алдын-алу

Аллергияны емдеудің негізгі және жалғыз тиімді әдісі - аллергенмен байланысын шектеу. Аллергиялық баланың ата-аналары баланың денсаулығы мен пәтерде үй жануарларының болуы арасында таңдау жасайтынын түсінуі керек. Және егер үйге жануарлар әкелсе, баланың ағзасының аллергиялық көңіл-күйін арттыру қаупі бар.

Бала туылғанға дейін жануар үйде ұсталған жағдайда екі жақты шешім болады. Бұл жағдайда үй жануары отбасының мүшесі болып табылады. Бала туылғаннан кейін аллергия пайда болуы мүмкін. Алайда отбасы жануардан бас тарта алмайды.

Бұл жағдайда олар бала мен жануардың байланысын шектеуге тырысады. Олар әртүрлі бөлмелерде сақталады. Үйде кілемдер, төсек жапқыштар, жұмсақ жиһаздар тазаланады. Жиі еденді сүртіңіз. Кейде балаға аллергияға қарсы препараттар тағайындалады. Дегенмен, дәрі-дәрмектер тек сыртқы көріністерді бұғаттайтынын түсіну керек. Аллергенге күнделікті әсер ету балалардың иммунитетін төмендетуді жалғастыруда.

Аллергияға арналған дәрумендер

Егер сіз балада жануарға деген аллергияға тап болсаңыз, баланың иммунитеті әлсірегенін түсінуіңіз керек. Иммундық реакцияларды күшейту және аллергиялық көңіл-күйді әлсірету үшін сіңімді формадағы дәрумендер мен минералдар кешені қажет. Біз сіздерге «Доромарин» витаминдік кешенін ұсынамыз.

«Доромарин» табиғи витаминдік өнімі жеміс шырындары, теңіз трепангынан алынған сығындылар және Ангуста ламинариясының қоңыр балдырлары негізінде жасалады. Оның құрамында бояғыштар мен тағамдық хош иістендіргіштері жоқ табиғи заттар бар. Сондықтан аллергобейімділігі жоғары балаларда да аллергия тудырмайды.

Доромариннің құрамында күнделікті қажет дәрумендер мен минералдар бар. Оның ішінде:

• А, В, С, D, Е дәрумендері.
• Микро-макро минералдар – 40 компонент, оның ішінде мыс, марганец, темір, мырыш, йод, күміс, селен, теңіз кальцийі және басқа минералдар күнделікті норма мөлшерінде.
• Омега 3 полиқанықпаған қышқылы.

Кешен иммунитеттің жұмысын және иммундық денелердің күнделікті синтезін қамтамасыз етеді. Ас қорыту жүйесін, шығару жүйесін қалыпқа келтіреді. Баланың, балабақша жасындағы баланың және оқушының қалыпты өсуі мен дамуын қамтамасыз етеді.